Aslından, vatanından ayrı düşmüş, oradan uzaklaşmış kişi, orada geçirmiş olduğu mutlu zamanları arar, o zamanı tekrar yaşamak ister, ayrıldığı sevgiliye tekrar kavuşmayı arzu eder.
Ben her mecliste, her toplulukta, inledim, ağladım, durdum. Ben, huysuz insanlarla da, iyi insanlarla da düşüp kalktım…
Ney, tasavvufta nefsânî arzularından kurtulmuş, ilâhî sevgi ile dolmuş kâmil insanın sembolüdür. Ney, kamışlıktan ayrı düştüğü için inlemektedir. İnsan da, ezeldeki ruh âleminden dünyaya sürgün edilmiştir. Hakk’tan ayrı düştüğü için muzdariptir. Dünyada yaşadığı müddetçe acılar, hastalıklar, belâlar içinde çırpındıkça insan, ruh âlemindeki mutluluğunun özlemini duyacak, yabancı olduğu ve sürgün gibi yaşadığı dünyadan kurtuluş yollarını arayacaktır.
Çok güzel bilgiler, teşekkürler.
Değerli yorumlarınız için teşekkürler.
Hayırlı olsun, güzel bilgiler verilmiş.
Değerli yorumlarınız için teşekkür ederiz.
Hayırlı olsun. Faydalı bilgiler, teşekkürler.
İyi dilekleriniz için teşekkür ederiz. Fayda sağlayabiliyorsak ne mutlu bize…